Dennis Gostomczyk: „Chcemy, aby sekcja siatkówki rozwijała się stopniowo”

Dennis Gostomczyk w nadchodzącym roku będzie trenerem siatkówki w naszej Akademii. Na początek w treningach będą uczestniczyć dzieci z rocznika 2013 i młodsze. Jak to się stało, że Dennis do nas dołączył? Jakie są cele i plany na przyszłość? Tego dowiedziecie z poniższego, obszernego wywiadu! Zapraszamy do lektury!

Witamy w Chojniczance! Najpierw może powiedz nam coś o sobie – kim jesteś i jak to się stało, że trafiłeś do naszego Klubu, w którym będziesz odpowiedzialny za sekcję siatkarską?

Nazywam się Dennis Gostomczyk, pochodzę z Chojnic i jako dziecko trenowałem w Chojniczance piłkę nożną. W pewnym momencie pasję do futbolu zaczęła jednak przyćmiewać siatkówka, przede wszystkim za sprawą mojego dziadka, który był sędzią zawodów ogólnopolskich, ale również za sprawą ligi organizowanej przed wieloma laty w Szkole Podstawowej nr 5, na której mecze przychodziłem jako kilkuletnie dziecko. Moja miłość do siatkówki trwa już ponad 20 lat. W czasach szkolnych bardzo dużo grałem, a jako student zdobyłem uprawnienia sędziego siatkarskiego i uczestniczyłem w ponad 500 meczach siatkarskich m.in. Ligi Mistrzów i PlusLigi jako sędzia, ale również jako obserwator. Chojniczanka w ciągu ostatnich lat stopniowo rozszerzała swoją działalność na rzecz rozwoju sportowego dzieci i młodzieży. Wiedziałem, że od dłuższego czasu planowane było również utworzenie sekcji siatkarskiej i w pewnym momencie podjęliśmy rozmowy w tej kwestii.

Roczniki objęte naborem do nowo powstającej sekcji to 2013 i młodsze. Skąd taki wybór?

Myślimy długofalowo, chcemy rozpocząć szkolenie od młodszych kategorii, żeby już od najmłodszych lat zarażać dzieci pasją do siatkówki. Na ten moment zbieramy informacje odnośnie do zainteresowania podjęciem treningów w poszczególnych rocznikach, żeby następnie dostosować grupy treningowe pod kątem kategorii wiekowych, a także umiejętności, tak aby zapewnić młodym adeptom i adeptkom odpowiednie środowisko do rozwoju. Na ten moment po napływających zgłoszeniach widzimy, że była to nisza, w którą wpasowaliśmy się idealnie.

Czy w przyszłości planujecie rozszerzenie treningów także na starszą młodzież lub dorosłych zawodników?

Tak jak powiedziałem, mamy swój pomysł i plan na prowadzenie tej sekcji. Na ten moment skupiamy się na młodzieży, ale podobnie jak w przypadku pozostałych sekcji, chcemy, żeby rozwijała się ona stopniowo. W kolejnych sezonach z całą pewnością będziemy chcieli przystąpić do wojewódzkich rozgrywek ligowych.

Jak, Twoim zdaniem, najlepiej zachęcić dzieci do gry w siatkówkę?

Uczestnicząc w meczach jako zawodnik, ale przede wszystkim jako sędzia nabyłem doświadczenie, na podstawie którego mogę stwierdzić, że dzieci, w których była pasja i ciekawość tej dyscypliny, pozostały w niej na wiele lat. Stąd też uważam, że trening nie zaczyna i nie kończy się na hali, ale trwa również poza nią tj. podczas oglądania meczów w tv, czy nawet uczestnictwa w nich jako kibic.

Na czym najbardziej skupiasz się w pracy z młodymi zawodnikami?

W pracy z młodymi zawodnikami najważniejszy jest dla mnie ich rozwój i to, żeby czerpali oni radość z każdego treningu. Chciałbym, żeby każdy z uczestników dostrzegał z treningu na trening postęp, a w tym niezbędne jest zadbanie o fundamenty techniczne oraz kształtowanie właściwych nawyków. Z doświadczenia mogę powiedzieć, że trener to również wychowawca, a moim celem jest nie tylko wychowanie dobrych sportowców, ale także wartościowych ludzi, którzy potrafią pracować w grupie.

Co jest dla Ciebie najważniejsze podczas prowadzenia treningów?

Zdecydowanie najważniejszym aspektem jest dla mnie praca w grupie, czyli stworzenie grupy, która będzie dochodziła do porozumienia nie tylko na boisku, ale również poza nim. Siatkówka jest bardzo technicznym sportem, ale może być również kontuzjogennym. Żaden trening nie może zatem rozpocząć się bez odpowiedniego przygotowania motorycznego. Nie ukrywam, że mam w planach również odpowiednie przygotowanie teoretyczne moich podopiecznych, tak żeby czuli się pewnie podczas dalszej ścieżki siatkarskiej.

Dziękuję za rozmowę!